Μπορεί μια εταιρεία να αρνηθεί τη διεκπεραίωση μιας καταγγελίας του πληροφοριοδότη λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων και πληροφοριών από τον πληροφοριοδότη;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαρτάται από διάφορους παράγοντες και πτυχές.

Για παράδειγμα, η νομοθεσία που ισχύει σήμερα σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα και οι εσωτερικές πολιτικές κάθε εταιρείας.

Σε πολλές χώρες, η νομοθεσία για την καταγγελία παραπόνων μεταφέρθηκε από την οδηγία της ΕΕ. Η πρόθεση είναι να προστατευθούν οι πληροφοριοδότες. Μαζί με την προώθηση ενός πιο ηθικού και διαφανούς περιβάλλοντος εντός των οργανισμών. Πρωταρχικός στόχος της νέας αυτής νομοθεσίας είναι να ενθαρρύνει τους εργαζόμενους να αναφέρουν παράνομες δραστηριότητες στο επιχειρηματικό περιβάλλον. Δηλαδή, χωρίς το φόβο της έκθεσης από άλλους συναδέλφους. Οι νόμοι αυτοί θεσπίζουν σαφείς διαδικασίες για την καταγγελία και την προστασία των πληροφοριοδοτών.

Ωστόσο, η έλλειψη επαρκών αποδεικτικών στοιχείων ή πληροφοριών αποτελεί πρόκληση στη διαδικασία διαχείρισης του διαύλου καταγγελίας. Ένας εργαζόμενος μπορεί να υποβάλει εσωτερική αναφορά με βάση νόμιμες υποψίες ή ανησυχίες. Αλλά χωρίς την υποχρέωση να προσκομίσει συγκεκριμένες αποδείξεις. Αντιμέτωπες με αυτό το σενάριο, οι εταιρείες μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με την απόφαση να διερευνήσουν ή όχι μια τέτοια αναφορά.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι νόμοι περί καταγγελιών αναφέρουν ότι οι εταιρείες πρέπει να διερευνούν όλες τις καταγγελίες. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από το βάθος της πύλης που ενέκρινε ο πληροφοριοδότης. Αυτό διασφαλίζει ότι καμία παράνομη πράξη δεν μένει ανεξερεύνητη λόγω έλλειψης αδιάσειστων στοιχείων. Στόχος της νομοθεσίας αυτής είναι να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τους εργαζόμενους, ώστε να μπορούν να καταγγέλλουν χωρίς να ανησυχούν ότι η καταγγελία τους θα απορριφθεί εάν δεν προσκομίσουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία σε πρώτη φάση.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις όπου η εταιρεία αμφισβητεί τη βιωσιμότητα μιας έρευνας λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων ή πληροφοριών. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει ανώνυμους ισχυρισμούς χωρίς επαρκείς λεπτομέρειες, αόριστους ισχυρισμούς ή ισχυρισμούς χωρίς στέρεη αιτιολογία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι εταιρείες θα πρέπει να εξετάζουν κατά πόσον οι πληροφορίες που παρέχονται στην καταγγελία επαρκούν για να δικαιολογήσουν την έναρξη εσωτερικής έρευνας ή ακόμη και την ανάληψη δράσης από τρίτο μέρος (είτε από αρμόδια αρχή είτε από δικαστήριο).

Τι γίνεται αν η εταιρεία αρνηθεί να επεξεργαστεί την καταγγελία του πληροφοριοδότη;

Εάν μια εταιρεία αρνηθεί να διαχειριστεί μια καταγγελία χωρίς κίνητρο ή σχετική αιτιολόγηση, μπορεί να εκτεθεί σε νομικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων. Ως εκ τούτου, οι εταιρείες θα πρέπει να διαθέτουν σαφείς πολιτικές και διαδικασίες για τη διαχείριση τέτοιων καταστάσεων. Και ότι θεσπίζουν απαιτήσεις για την επικύρωση των εσωτερικών καταγγελιών καταγγελίας, σύμφωνα με το νόμο.

Για να ενθαρρυνθούν οι καταγγέλλοντες να παρέχουν όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την υποβολή τεκμηριωμένης αναφοράς, είναι ζωτικής σημασίας οι εταιρείες να διασφαλίζουν την εμπιστευτικότητα και την ανωνυμία σε όλα τα στάδια της εσωτερικής διαδικασίας καταγγελίας.

Η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων δεν θα πρέπει να αποτελεί λόγο απόρριψης μιας έκθεσης χωρίς επαρκή αιτιολόγηση. Ωστόσο, οι εταιρείες θα πρέπει να λαμβάνουν τεκμηριωμένες αποφάσεις και να συμμορφώνονται με την ισχύουσα νομοθεσία για την προστασία των πληροφοριοδοτών και τη διασφάλιση της ακεραιότητας των εσωτερικών τους διαδικασιών.

Διαβάστε περισσότερα από το ιστολόγιό μας: